Vestibulaire revalidatie is belangrijk bij mensen waarbij het evenwichtsorgaan in het binnenoor langs een zijde is uitgevallen (vb. bij Neuritis, ziekte van Menière…) of bij een verstoord functioneren (vb. BPPV). Hierdoor ontstaat er een onevenwicht in de signalen van beide evenwichtsorganen die toekomen in de hersenen. Dit kan zich o.a. uiten via duizeligheid, balansproblemen en visusproblemen. Hierdoor zijn patiënten geneigd bepaalde bewegingen te vermijden met als gevolg een vermindering van hun activiteiten in het dagelijkse leven. Vestibulaire revalidatie heeft als doel om, via patiënt specifieke oefeningen, volgende doelstellingen te bereiken:
Bij een uitval van het evenwichtsorgaan gaat men tijdens de vestibulaire revalidatie de hersenen prikkelen zodat het onevenwicht in de signalen van beide evenwichtsorganen mettertijd herkend en hersteld zal worden. Dit kan als een soort herprogrammering van de hersenen worden beschouwd, wat weken tot maanden kan duren. Opdat de hersenen die extra inspanning zouden doen, moeten ze daartoe aangespoord worden: een patiënt met evenwichtsstoornissen die geen oefeningen uitvoert en zo veel mogelijk blijft zitten of liggen, zal niet kunnen recupereren! Hoe vaker men oefent, hoe beter (regelmaat is belangrijker dan de duur).
Bij BPPV hebben de patiënten last van plots opkomende, kortdurende aanvallen van duizeligheid die specifiek worden uitgelokt door houdingsveranderingen (vb. draaien in bed). De oorzaak hiervan is het loskomen en verplaatsen van gehoorskristallen.
De behandeling bestaat uit therapeutische manoeuvres waarbij men via vrij eenvoudige wentel- of draaibewegingen de losgekomen kristallen terug naar de juiste plaats brengt.
